Το ξεκίνημα των "ερυθρολεύκων" στο πρωτάθλημα δεν ήταν το ιδανικό (ήττα από Ηρακλή). Ωστόσο, ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη κατάφερε να αποβάλει όλα τα μειονεκτήματα της περυσινής χρονιάς και με τιμονιέρη τον Ερνέστο Βαλβέρδε να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. To Contra.gr καταγράφει τον δεκάλογο του φετινού Ολυμπιακού. Τι λένε τα ξένα ΜΜΕ για τον 38ο τίτλο της ομάδας του Πειραιά. Oι 10 λόγοι του τίτλου:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το καλοκαίρι πέρασε στο χρονοντούλαπο της ερυθρόλευκης Ιστορίας η συμφωνία του Σωκράτη Κόκκαλη με τον Βαγγέλη Μαρινάκη για την παραχώρηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ. Ο νέος ισχυρός άνδρας του συλλόγου βρέθηκε στη μεγάλη πρόκληση της ενδυνάμωσης μίας ομάδας που την περσινή σεζόν παρουσίασε σημαντικές ελλείψεις και σημάδια κορεσμού, αλλά και της επιστροφής στον θρόνο του πρωταθλητή. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη, έδειξε την πόρτα εξόδου στον Έβαλντ Λίνεν και επέλεξε τη σίγουρη λύση του Ερνέστο Βαλβέρδε, θωράκισε την ομάδα και μαζί με την αμέριστη συμπαράσταση των οπαδών έκανε ξανά τον Ολυμπιακό κυρίαρχο. Είναι τρεις βαθμούς μακριά από το επίτευγμα να πάρει το πρωτάθλημα στην παρθενική του παρουσία στον προεδρικό θώκο, κάτι που δεν είχε καταφέρει ούτε ο Σωκράτης Κόκκαλης.
ΕΡΝΕΣΤΟ ΒΑΛΒΕΡΔΕ: Η σίγουρη λύση που λέγαμε. Ο Ισπανός προπονητής δεν χρειαζόταν εξετάσεις για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού. Τις είχε περάσει με επιτυχία πριν από δύο χρόνια όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα κάνοντας επίδειξη δύναμης στους αντιπάλους. Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την ΠΑΕ, ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήθελε να δώσει τα ηνία στον Βαλβέρδε και τα κατάφερε παρά το μειονέκτημα του πρόωρου αποκλεισμού από την Ευρώπη. Ο Ισπανός κόουτς μπόλιασε τους ερυθρόλευκους με τα συστατικά που έλειπαν την προηγούμενη σεζόν. Ποιότητα, ωριμότητα και στόχο. Με απλά... ποδοσφαιρικά λόγια: τους έκανε ομάδα.
ΑΡΙΕΛ ΙΜΠΑΓΑΣΑ: Ο ιθύνων νους της ομάδας. Ισως η ποιοτικότερη μεταγραφή του Ολυμπιακού από την εποχή του Ριβάλντο. Παρά το... προχωρημένο της ποδοσφαιρικής του ηλικίας, ο Αργεντίνος μέσος ήρθε και προσέδωσε ποιότητα στη μεσαία γραμμή των Πειραιωτών, όντας ο πλέον σταθερός παίκτης της φετινής ομάδας. Πέραν των δεδομένων οργανωτικών του ικανοτήτων, ο έμπειρος μέσος βοήθησε ιδιαίτερα και στο ανασταλτικό κομμάτι, ειδικά σε μία περίοδο όπου βρέθηκε δίχως στηρίγματα λόγω των τραυματισμών των Ντουντού και Ουρτάδο.
ΚΕΒΙΝ ΜΙΡΑΛΑΣ: Αποτελεί μεταγραφή της προηγούμενης διοίκησης, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι ο Βέλγος μεσοεπιθετικός γέμισε την επιθετική γραμμή της ομάδας, φόρτωσε τα αντίπαλα δίχτυα και δικαίως ανάγκασε τον Βαγγέλη Μαρινάκη να προχωρήσει στην αγορά των δικαιωμάτων του από τη Σεντ Ετιέν. Είναι δεδομένη η ποιότητά τους και η έφεσή του στο σκοράρισμα, όπως δεδομένο είναι το γεγονός πως οι ερυθρόλευκοι φαίνεται πως βρήκαν τον δικό τους... Σισέ.
ΝΤΑΒΙΔ ΦΟΥΣΤΕΡ: Ηταν από τις μεταγραφές που δεν γέμισαν το μάτι, ούτε έφεραν κόσμο στο αεροδρόμιο. Ουσιαστικά αποτέλεσε το προσωπικό στοίχημα του Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο, άγνωστος το καλοκαίρι, Νταβίδ Φουστέρ, έγινε ο MVP της ομάδας σε πολλά παιχνίδια, σκοράροντας κρίσιμα γκολ και σε κρίσιμες έδρες. Εννέα γκολ σε 26 αγώνες μετράει μέχρι στιγμής ο γεννημένος στις 3 Φεβρουαρίου του 1982, Ισπανός μεσοεπιθετικός, ο οποίος κέρδισε με το σπαθί του θέση στη βασική ενδεκάδα, μα πάνω απ' όλα κέρδισε τον σεβασμό των φιλάθλων, ακόμα και των πλέον απαιτητικών.
ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΟΝΤΕΣΤΟ: Ηρθε ως αμυντικός, στην πορεία όμως χρησιμοποιήθηκε ως αμυντικό χαφ λόγω των τραυματισμών των Ουρτάδο και Ντουντού. Ο Γάλλος οπισθοφύλακας με το... ιταλοφερμένο επώνυμο, είναι η καλύτερη “μεταγραφή” του Ολυμπιακού στον δεύτερο γύρο δίνοντας λύσεις σε μία θέση την οποία δεν γνωρίζει καλά. Αυτός που αισθάνεται δικαιωμένος είναι ο Βαλβέρδε, ο οποίος διέκρινε την ικανότητα του Μοντέστο να χειρίζεται τη μπάλα γι' αυτό και πήρε το ρίσκο να βασιστεί πάνω του λέγοντας “όχι” στην απόκτηση αμυντικού μέσου τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.
ΕΔΡΑ: Το μεγάλο μειονέκτημα του περσινού Ολυμπιακού ήταν το γήπεδο Καραϊσκάκη. Η δύναμή του έμελλε να αποτελέσει την αχίλλειο πτέρνα του με αποτέλεσμα να χαθούν βαθμοί στα ντέρμπι, με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, αλλά και με θεωρητικά πιο αδύναμους αντιπάλους. Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά και αυτό φαίνεται από τις 12 σερί νίκες που έχουν σημειωθεί στο Φάληρο. Πέραν των αγώνων κόντρα στους “μικρούς” του πρωταθλήματος, οι Πειραιώτες έχουν ολοκληρώσει αλώβητοι και τα εντός έδρας ντέρμπι με Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Αρη και το μόνο που απομένει είναι να κάνουν το ίδιο και σε αυτό με την ΑΕΚ.
ΔΙΠΛΑ: Απολογισμό εννέα νικών, μίας ισοπαλίας και τριών ηττών έχουν οι ερυθρόλευκοι στα μέχρι τώρα παιχνίδια μακριά από το γήπεδο Καραϊσκάκη, έχοντας ακόμη να παίξουν στην Τούμπα και το Περιστέρι. Στο περσινό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός μέτρησε συνολικά δέκα νίκες, τρεις ισοπαλίες και δύο ήττες. Η διαφορά είναι εμφανής. Μπορεί η ομάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε να ξεκίνησε το πρωτάθλημα με ήττα στο Καυτανζόγλειο, μπορεί να έχασε δύο φορές στο ΟΑΚΑ, πέρασε όμως από έδρες (Ξάνθη, Τρίπολη, Καβάλα, Κλεάνθης Βικελίδης), που είθισται να κρίνουν τον τίτλο.
ΝΤΕΡΜΠΙ: Η αναμέτρηση της 19ης Φεβρουαρίου με τον Παναθηναϊκό είχε χαρακτηριστεί από πολλούς ως ο τελικός του πρωταθλήματος. Οι ερυθρόλευκοι υποδέχθηκαν τους “πράσινους” έχοντας προβάδισμα 7 βαθμών και κατάφεραν μετά το τέλος του αγώνα να αυξήσουν τη διαφορά στους 10 με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ρέφικ Τζιμπούρ. Επίσης, αυτό το τρίποντο ήταν η απάντηση σε όσους κατηγορούσαν τον Ερνέστο Βαλβέρδε πως δεν μπορεί να κερδίσει ντέρμπι μετά τις ανεπιτυχείς προσπάθειες του πρώτου γύρου με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, αλλά και αυτή με τον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο. To κερασάκι στην τούρτα ήρθε με τον θρίαμβο επί των κιτρινόμαυρων που κλείδωσε και μαθηματικά τον τίτλο.
ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ: Ο περσινός Ολυμπιακός με τον φετινό είναι δύο διαφορετικές ομάδες. Η μεγάλη διαφορά είναι η σταθερότητα που δείχνουν την τρέχουσα σεζόν οι ερυθρόλευκοι, οι οποίοι πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους και μάζεψαν τους βαθμούς την ώρα που οι συνδιεκδικητές αδυνατούσαν να κάνουν. Εξ ου και το +13 από τον δεύτερο της βαθμολογίας Παναθηναϊκό, από τον οποίο -αν εξαιρέσουμε τις πρώτες αγωνιστικές- ουδέποτε έχασε το προβάδισμα.
contra.gr
ΚΕΒΙΝ ΜΙΡΑΛΑΣ: Αποτελεί μεταγραφή της προηγούμενης διοίκησης, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι ο Βέλγος μεσοεπιθετικός γέμισε την επιθετική γραμμή της ομάδας, φόρτωσε τα αντίπαλα δίχτυα και δικαίως ανάγκασε τον Βαγγέλη Μαρινάκη να προχωρήσει στην αγορά των δικαιωμάτων του από τη Σεντ Ετιέν. Είναι δεδομένη η ποιότητά τους και η έφεσή του στο σκοράρισμα, όπως δεδομένο είναι το γεγονός πως οι ερυθρόλευκοι φαίνεται πως βρήκαν τον δικό τους... Σισέ.
ΝΤΑΒΙΔ ΦΟΥΣΤΕΡ: Ηταν από τις μεταγραφές που δεν γέμισαν το μάτι, ούτε έφεραν κόσμο στο αεροδρόμιο. Ουσιαστικά αποτέλεσε το προσωπικό στοίχημα του Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο, άγνωστος το καλοκαίρι, Νταβίδ Φουστέρ, έγινε ο MVP της ομάδας σε πολλά παιχνίδια, σκοράροντας κρίσιμα γκολ και σε κρίσιμες έδρες. Εννέα γκολ σε 26 αγώνες μετράει μέχρι στιγμής ο γεννημένος στις 3 Φεβρουαρίου του 1982, Ισπανός μεσοεπιθετικός, ο οποίος κέρδισε με το σπαθί του θέση στη βασική ενδεκάδα, μα πάνω απ' όλα κέρδισε τον σεβασμό των φιλάθλων, ακόμα και των πλέον απαιτητικών.
ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΟΝΤΕΣΤΟ: Ηρθε ως αμυντικός, στην πορεία όμως χρησιμοποιήθηκε ως αμυντικό χαφ λόγω των τραυματισμών των Ουρτάδο και Ντουντού. Ο Γάλλος οπισθοφύλακας με το... ιταλοφερμένο επώνυμο, είναι η καλύτερη “μεταγραφή” του Ολυμπιακού στον δεύτερο γύρο δίνοντας λύσεις σε μία θέση την οποία δεν γνωρίζει καλά. Αυτός που αισθάνεται δικαιωμένος είναι ο Βαλβέρδε, ο οποίος διέκρινε την ικανότητα του Μοντέστο να χειρίζεται τη μπάλα γι' αυτό και πήρε το ρίσκο να βασιστεί πάνω του λέγοντας “όχι” στην απόκτηση αμυντικού μέσου τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.
ΕΔΡΑ: Το μεγάλο μειονέκτημα του περσινού Ολυμπιακού ήταν το γήπεδο Καραϊσκάκη. Η δύναμή του έμελλε να αποτελέσει την αχίλλειο πτέρνα του με αποτέλεσμα να χαθούν βαθμοί στα ντέρμπι, με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, αλλά και με θεωρητικά πιο αδύναμους αντιπάλους. Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά και αυτό φαίνεται από τις 12 σερί νίκες που έχουν σημειωθεί στο Φάληρο. Πέραν των αγώνων κόντρα στους “μικρούς” του πρωταθλήματος, οι Πειραιώτες έχουν ολοκληρώσει αλώβητοι και τα εντός έδρας ντέρμπι με Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Αρη και το μόνο που απομένει είναι να κάνουν το ίδιο και σε αυτό με την ΑΕΚ.
ΔΙΠΛΑ: Απολογισμό εννέα νικών, μίας ισοπαλίας και τριών ηττών έχουν οι ερυθρόλευκοι στα μέχρι τώρα παιχνίδια μακριά από το γήπεδο Καραϊσκάκη, έχοντας ακόμη να παίξουν στην Τούμπα και το Περιστέρι. Στο περσινό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός μέτρησε συνολικά δέκα νίκες, τρεις ισοπαλίες και δύο ήττες. Η διαφορά είναι εμφανής. Μπορεί η ομάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε να ξεκίνησε το πρωτάθλημα με ήττα στο Καυτανζόγλειο, μπορεί να έχασε δύο φορές στο ΟΑΚΑ, πέρασε όμως από έδρες (Ξάνθη, Τρίπολη, Καβάλα, Κλεάνθης Βικελίδης), που είθισται να κρίνουν τον τίτλο.
ΝΤΕΡΜΠΙ: Η αναμέτρηση της 19ης Φεβρουαρίου με τον Παναθηναϊκό είχε χαρακτηριστεί από πολλούς ως ο τελικός του πρωταθλήματος. Οι ερυθρόλευκοι υποδέχθηκαν τους “πράσινους” έχοντας προβάδισμα 7 βαθμών και κατάφεραν μετά το τέλος του αγώνα να αυξήσουν τη διαφορά στους 10 με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ρέφικ Τζιμπούρ. Επίσης, αυτό το τρίποντο ήταν η απάντηση σε όσους κατηγορούσαν τον Ερνέστο Βαλβέρδε πως δεν μπορεί να κερδίσει ντέρμπι μετά τις ανεπιτυχείς προσπάθειες του πρώτου γύρου με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, αλλά και αυτή με τον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο. To κερασάκι στην τούρτα ήρθε με τον θρίαμβο επί των κιτρινόμαυρων που κλείδωσε και μαθηματικά τον τίτλο.
ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ: Ο περσινός Ολυμπιακός με τον φετινό είναι δύο διαφορετικές ομάδες. Η μεγάλη διαφορά είναι η σταθερότητα που δείχνουν την τρέχουσα σεζόν οι ερυθρόλευκοι, οι οποίοι πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους και μάζεψαν τους βαθμούς την ώρα που οι συνδιεκδικητές αδυνατούσαν να κάνουν. Εξ ου και το +13 από τον δεύτερο της βαθμολογίας Παναθηναϊκό, από τον οποίο -αν εξαιρέσουμε τις πρώτες αγωνιστικές- ουδέποτε έχασε το προβάδισμα.
contra.gr
